Zoals de titel doet vermoeden zijn we al eens eerder in China geweest. In onderstaand verslag is onze tweede reis vastgelegd. Tijdens beiden reizen hebben we familie en vrienden zo veel mogelijk per mail op de hoogte gehouden. Hierdoor kon ik anno 2017 alsnog onderstaand verslag online zetten.
Het was altijd een grote wens van mijn vrouw om naar China te gaan en een rondreis te maken. In 2006 hebben we dit dan voor het eerst gedaan. Ik had me er persoonlijk totaal niet op voorbereid wat ervoor zorgde dat het erg veel indruk op me heeft gemaakt. Zo veel indruk dat ik bepaalde dingen gewoonweg niet kon bevatten, zo veel indruk, dat ik nog eens terug moest! En zo gebeurde het dat we in 2009 voor een tweede keer een rondreis en tevens verlate huwelijksreis hebben gemaakt.
Daar waar de reis van 2006 volledig gepland en verzorgd was door de reis organisatie hadden we deze keer gekozen voor wat meer vrijheid. Op deze manier konden we ook zelf uitstapjes maken en beleef je de reis toch anders. We kozen weer voor het zelfde reisbureau als in 2006 en op 9 mei was dan zo ver, we vertrokken voor een tweede keer naar China. De reis duurde ongeveer een maand en bracht ons per vliegtuig, bus, boot en trein naar verschillende plekken. Sommige zeer bekend en toeristisch andere nauwelijks beroerd door de buitenlander.
Na een vlucht van 8,5 uur kwamen we aan in Beijing, we mogen meteen door een soort van warmte scan, er heerst namelijk q-koorts. In het vliegtuig hebben we daar al een formulier voor ingevuld wat uiteindelijk niet correct blijkt te zijn. We ontvangen een nieuw formulier met exact dezelfde opmaak en vragen maar dan op een kleiner formaat, vreemde jongens die Chinezen. Het valt ook meteen op dat veel Chinezen met een mondkapje rond lopen, ze zijn erg streng maar vooral erg bang om besmet te raken.
Eenmaal in het hotel aangekomen overwint de vermoeidheid van de lange vlucht en de jetlag en vallen we een aantal uurtjes in slaap. Het eten even later smaakt ons op dat moment nog niet zo goed maar dat zal wel goed komen hopen we.
Na de lunch vertrekken we naar het “plein van de hemelse vrede” alwaar ik de eerste foto`s heb kunnen maken. Hierbij valt meteen op hoeveel smog er in de hoofdstad is. Het is benauwd en drukkend warm met een sombere grijze lucht.
Op de terugweg praten we honderduit met onze reisleidster, een Belgische dame en leeftijdsgenoot. De rest van de groep zijn veelal gepensioneerd. Later trekken we er samen op uit en gaan op zoek naar een supermarkt. Na lang zoeken wat gevonden en daar voor zeven halve literflesjes (Cola, Sprite) 14 Juan betaald ofwel €1,40 en dat in een van de duurste steden! De reis naar China is best prijzig maar het leven daar totaal niet. De supermarkt verlaten was nog een uitdaging, het waren allemaal verschillende gebouwen welke aan elkaar gekoppeld waren en je over verschillende etages kon gaan.
In de avond nog een plaatje vanuit ons hotel gemaakt.
Gezien dit een initiatiefreis is moesten we eigenlijk de meeste dingen zelf regelen. Echter onze reisleidster is zeer bedreven en stelt elke dag wel wat voor. Heb je zin, dan ga je mee en anders ga je je eigen weg. Het volgende uitstapje maakten we naar de “Tempel van de Hemel“. Hier is ook een groot park te vinden alwaar de Chinezen verschillende sporten en zang beoefenen.
Overal waar we komen zien we Chinezen met mondkapjes, bang om besmet te raken.
Uiteraard hebben we ook de daadwerkelijke tempel bezocht.
Vervolgens zijn we met een bus naar de hutons geweest. Zo`n busreis is een belevenis op zich, de Chinezen kijken je met open ogen aan of negeren je volledig. We eten die middag in een restaurant in de Hutons wat zeer goed bevalt. Zo zie je maar het hoeft niet altijd op en top chique te zijn om toch lekker te eten.
Ook bezoeken we de “verboden stad” ookal zijn we hier al eerder geweest het blijft een indrukwekkend bouwwerk zeker nu het niet meer in de steigers staat, dat was in 2006 namelijk wel het geval. Ook nu kiezen we ervoor om er even samen op uit te gaan. Deze vorm van reizen bevalt ons in ieder geval beter dan volledig georganiseerd.
Terug naar het hotel deden we met een taxi, wederom een hele belevenis want ze rijden hier echt als idioten! Soms over de stoep en anders druk toeterend door het verkeer. Vervolgens mochten we alweer snel naar een volgend hoogtepunt een kungfu show welke echt geweldig was!
Na deze dag welke we zo`n beetje op eigen gelegenheid hadden ingevuld werd de volgende dag door de reis organisatie georganiseerd. We moesten vroeg op staan om met de bus naar de “Chinese muur” te vertrekken. Deze keer hadden we mazzel, het was prachtig weer en een strak blauwe hemel lachte ons toe. Wel werden we belaagd door verkopers welke van alles en nog wat aanboden. Deze keer tot 80% kunnen afdingen wat het dan toch wel leuk maakt.
Vervolgens door naar de “Ming tomben” de vorige keer kon ons dit al niet zo bekoren en deze keer helaas ook niet. voor de vorm ook hier een paar plaatjes van.
Die middag een goede lunch gehad en ons goed vermaakt me de medereizigers. Blijkbaar lijk ik toch op mijn vader, ik schijn nogal eens te treiteren en opmerkingen te plaatsen. De reisleidster zei al, “het is dat ik je nog niet goed genoeg ken anders kreeg je een tik”. Het is reuze gezellig reizen in een groep maar ook fijn om van tijd tot tijd je eigen plan te trekken.
We vervolgen onze reis naar het Zomerpaleis, wat is het hier ontzettend mooi! We waren blij dat het wat later op de dag was want wat was het heet, 28 graden hier is heel anders dan in Nederland door de hoge lucht vochtigheid.
Als avond eten namen we Peking eend wat weer voortreffelijk smaakte. In dit restaurant moesten we schijnbaar een bepaald bedrag op maken, dat werd dus veel bier drinken wat geen straf is na zo`n warme dag. Toen we rond 21u terug liepen lag er op straat een man welke een ongeluk had gehad. Er stonden 10 tallen Chinezen omheen, de politie 20 meter verder maar niemand die een hand uit stak. Volgens onze gids nemen Chinezen zelden initiatief, daar ben je dan mooi klaar mee…
Op de laatste dag in Beijing kreeg ik net zoals de vorige keer weer last van mijn maag. De toiletpot werd weer even mijn grootste vriend, acht shit happens. In de middag hebben we iets gedaan wat we het best kunnen omschrijven als “levensmoe”. We hebben een fietstocht gemaakt door Beijing, een bijzondere maar vaak gevaarlijke onderneming. Men kijkt echt nergens naar, de wet van de sterkste lijkt hier slechts te gelden…
Tijdens deze fietstocht zijn we door Hutongs en drukke straten gefietst en onderweg een lama tempel bezocht, verder een lokale markt (niet aan te raden voor mensen met een zwakke maag zoals ik) en de drum en bell towers bezocht. Deze spannende tocht eindige in een groot park wat door velen als het winter paleis wordt gezien.
Na het park zijn we na een lange wandeltocht bij een gezin in de Hutongs gaan eten. Dit was volgens mijn vrouw erg lekker (ik heb alleen rijst gegeten in verband met mijn relatie met het toilet). Na deze maaltijd weer terug gewandeld waarna we door de bus op het station zijn afgezet.
We hebben daar rond half tien de nachttrein naar Xian genomen, deze keer keer was ons de reis per trein beter bevallen ondanks dat we toch vaak wakker werden.
Na een korte nacht kwamen we rond half negen aan in Xian. Vreemd genoeg regende het net zoals de vorige keer behoorlijk. Na aankomst bij het hotel het ontbijt genuttigd. Hier bleek maar weer dat Chinezen echt niet gewend zijn dat mensen eigen initiatief nemen. Er was namelijk nog wat over van het ontbijt buffet waar iedereen vrolijk van op wou scheppen. de Chinezen hadden echter voor iedereen een aparte maaltijd gemaakt en keken dan ook vreemd op toen de meeste al aan het eten waren.
Vervolgens zijn we ingecheckt in het hotel. De kamers waren behoorlijk groot wat wel fijn is met zoveel bagage. Na even ons opgefrist te hebben zijn we naar een mega groot shopping centrum geweest. Het was wel weer leuk om te zien dat iets een paar 100 meter verder ineens stukken goedkoper of duurder kan zijn. Tevens hebben we de omgeving verder verkend en wat rondgekeken, heerlijk dat reizen op eigen initiatief.
Uiteraard mocht het eten van dumplings niet ontbreken.
Het was een waar kippen hok in het restaurant en een aantal chinezen vonden de rijstwijn erg lekker waardoor het geheel nog luidruchtiger werd. Door de drukte werd alles (16 verschillende dumplings) binnen 30 minuten op tafel gezet en stonden we na een uur alweer buiten. In de avond hebben we nog een rondje gemaakt en wat gefotografeerd. Ook hier zie je hoe erg de smog is, de lucht is gewoonweg niet helder.
De volgende dag zijn we per bus naar het “Terracotta leger” geweest. Men was deze dag bezig met opgraven iets wat eigenlijk niet snel meer gebeurd.
In de avond hadden we een show met keizerlijk maal. Dit blijft echt geweldig en zeker een aanrader om te doen wanneer je in de buurt bent.
Nadat we de volgende dag zelf onze koffers naar de bus hebben gesleept zijn we nog per fiets over de stadsmuur in Xian gefietst. Op de een of andere manier kreeg mijn vrouw het steeds voor elkaar haar fiets te slopen. Eerst een lekke band en daarna een trapper welke er spontaan af viel… De muur geeft je een mooi overzicht waarbij je oud en nieuw in elkaar ziet overgaan.
Vervolgens een goede lunch genuttigd en per taxi met de gehele groep naar de wilde gans pagode. Hier liep het even mis, iedereen werd ergens anders afgezet en hebben we 2 uur lang naar elkaar lopen zoeken. Het is daar nogal groot… Mijn vrouw had nog aanspraak door een lokale juf met kinderen welke Engels moesten leren, een leuk moment.
Na deze inspannende middag geprobeerd een taxi te bemachtigen welke later een zogenaamde zwarte of illegale taxi bleek te zijn. Wanneer je alleen reist moet je dit nooit doen maar nu waren we met 4 man dus dat kon wel. Het was een zeer spannende rit waar de ramen dicht moesten blijven zodat we niet ontdekt werden, ook hebben we voornamelijk door steegjes gereden.
Vervolgens binnen de stadsmuren gegeten. Een paar medereizigers en ik hadden graag een sandwich. We hebben er zeker een uur op kunnen wachten want schijnbaar maken ze dit soort dingen hier nooit (duh)..
De planning was om het Labrang klooster te bezoeken maar helaas waren de monniken in opstand gekomen tegen de Chinezen en gezien men bang was dat er beelden naar buiten zouden komen was het daar afgesloten. Uiteindelijk hebben we de trein naar Langzhou genomen. Mijn vrouw had goed geslapen, ik deze keer helemaal niet. De trein stopte onderweg regelmatig en dat ging niet bepaald zachtzinnig, schreeuwen, gooien met koffers enzovoort. Tevens waren de rails erg slecht waardoor de trein veel schokte en tja ik kan dan mijn slaap niet vatten….
Omstreeks half zes werden we gewekt (wat nou vakantie) en niet veel later zaten we aan het ontbijt in een hotel. Om vervolgens per bus te vertrekken naar Tongren, een andere bestemming dan het oorspronkelijke Xiahe gezien we daar als buitenlander niet meer binnen kwamen. Deze rit die (met tussenstops) zeven uur duurde was de meest gevaarlijke en tevens meest bijzondere rit ooit.
De rit bracht ons naar Tibetaans gebied tussen bergen waarop geiten graasden, helder blauwe rivieren, de gele rivier, groene rijstvelden, eigenlijk teveel om te goed te verwoorden.Voor zover het bijzondere gedeelte, het gevaar bestond uit het feit dat om de 50 meter de weg was opengebroken en de bus daar doorheen moest, hieronder was het modderig, stijl en vaak langs diepe afgronden of met tegenliggers. Gaten na een donkere tunnel waren ook geen uitzondering. We waren dan ook redelijk gebroken na deze rit.
Vlak voor de eindbestemming zijn we naar een klooster van monikken gegaan welke onder de geelmutsen vallen. Dit klooster wordt zo goed als nooit door toeristen bezocht wat het zeer bijzonder maakte. De mensen hier waren overigens zo arm dat we tegen betaling foto’s mochten maken in de heilige ruimtes wat normaal absoluut niet mag.
Ook hebben we een mandala (Thangka schilderijen) gekocht waar de monniken vaak velen maanden mee bezig zijn geweest om deze te maken.
Tijdens de lunch kregen we warm water in plaats van thee, de mensen hier hebben het niet zo breed…. Rond vijven aanbeland in het hotel wat tussen de bergen en velden ligt, echt super mooi ! Vervolgens een traditionele Tibetaanse maaltijd genuttigd en eindelijk gaan slapen…
Na een goede nacht op tijd op gestaan. Vervolgens de koffers naar beneden gesleept en buiten foto`s gaan maken van de bergen.
Dit gevolgd door een stevig ontbijt. Na dit ontbijt terug naar het klooster waar we de dag voorheen ook al waren geweest. Het weer was nu prachtig strak blauwe hemel en een fijne temperatuur. We hebben toen een van de pagodes beklommen en daar prachtige foto’s gemaakt van de omgeving, de mensen en de pagode zelf.
De gebouwen in Tibetaanse stijl en de bijzonder uitziende mensen zijn werkelijk waar een lust voor het oog.
Na dit korte bezoek een bus rit van vier uur gehad naar Xining en gezien het weer nu zeer goed was zagen we nog beter hoe mooi het hier is.
Eenmaal aangekomen in Xining meteen ingecheckt. De kamers zijn een stuk minder van kwaliteit maar dat is niet zo vreemd aangezien hier bijna geen toeristen komen. Dat valt overigens wel op, je wordt echt vaak aangekeken en nagewezen. De kamers zijn overigens in Tibetaanse stijl dus veel hout wat beschilderd is en je bed op een verhoging.
De rest van de middag hebben we het klooster hier bezocht en vervolgens op de thee geweest bij 2 monniken. Dit was voor het eerst dat deze toeristen op bezoek hadden dus voor beiden een speciale ervaring. De avond hebben we eens helemaal niks gedaan en relaxed wat gelezen en muziek geluisterd.
Het gaan slapen was ook weer een verhaal op zich. Allereerst was de douchekop met maar 1 schroefje vast gezet wat ervoor zorgde dat de hele badkamer + mijn kleren zeiknat waren. Vervolgens bed in gedoken en een gemummificeerd lijkje van een of ander beest in mijn bed gevonden. Hierna vonden we het nogal tochten en bleek dat een aantal ramen niet meer sloten gezien het hout verrot was of de sluiting ontbrak. Na een tijdje werd het uiteraard steenkoud (we zaten immers in de bergen) en werd slapen een hele opgave. Vroeg in de ochtend werden we vervolgens wakker gemaakt door de monniken die op een of andere hoorn bliezen. Al met al een bijzondere ervaring dat wel!
Na een steenkoud ontbijt een reis van wederom 4 uur in de bus gehad en daarna in een zeer luxe hotel geluncht. Die avond hebben we het vliegtuig naar Chendu genomen waar we niet veel later aan kwamen.
Het verschil in temperatuur was zeer groot. 13 graden in de bergen en 30 graden in Chengdu. Uiteraard meteen het adres voor computer city gevraagd waar we de volgende dag naartoe gingen. En… met een grote groep naar de MC Donalds gegaan want even iets anders dan rijst is ook wel eens lekker.
De volgende ochtend wat later opgestaan omdat deze dag ter eigen besteding was. Samen met een ander koppel naar computer city gereisd en een taxi gedeeld. Eenmaal daar aangekomen ging ieder zijn eigen weg. Wij waren op jacht naar een nieuwe camera, 3 jaar geleden was het hier immers veel goedkoper dan in Nederland. We hebben er drie uur rond gelopen, 32 canon winkels bezocht (gemiddeld 5 winkels per gebouw en een aantal winkels waar verschillende merken verkrijgbaar waren) maar het mocht niet baten. We kregen maximaal 100 euro van de Nederlandse prijs of 200 euro als we er nog een lens, geheugenkaart, filter erbij kochten. Helaas de moeite niet waard, wel een ervaring rijker.
Vervolgens terug naar het hotel en na een korte pauze naar de Carrefour gelopen, hiermee nogmaals 2 uur onderweg geweest. Daar flink ingeslagen en wel 8 euro moeten betalen!! Wat overigens ook wel grappig was, was dat een schoenenpoetser steeds probeerde mijn been te pakken om zo mijn schoen te kunnen poetsen. Uiteindelijk lukte het en had ik mooie bling bling schoenen.
Na dit hele gebeuren in de avond een Sichuan show bezocht. Deze was erg afwisselend qua uitvoering: acrobatiek, clown, handpoppen, schaduwspel, vuurspuwen enzovoort.
De volgende dag was het dan zo ver, op naar het panda fok centrum Zou het lukken of….? De vorige keer dat we het grootste panda reservaat bezochten zaten alle reuze panda`s binnen. Mijn vrouw en ik hoopten ook van harte dat dit nu niet het geval zou zijn. En…. We hadden geluk! Veel panda`s waren buiten en lieten zich zeer goed fotograferen, ook waren er nog jonge panda`s buiten waar we ook kiekjes van hebben genomen. We waren deze dag net op tijd aanwezig, toen we alles hadden gehad werden de panda`s naar binnen gebracht vanwege de hitte.
De rode panda mocht uiteraard ook niet ontbreken.
Vervolgens een lunch gehad en de rest van de middag wat rond gelopen en op een terrasje gezeten. Om 10 uur hadden we de vlucht die ons naar Lijiang zou brengen waar we om 0:30 doodmoe zijn ingecheckt. Ik kan je alvast verklappen: het vergt best wat van je zo`n rondreis.
Deze ochtend hebben we het ervan genomen. Heerlijk om 9 uur opgestaan en na een zeer goed ontbijt met de locale gids naar de zwarte draken vijver geweest. De vorige keer vonden we dit al heel erg mooi en nu hebben we het gehele park gezien wat werkelijk fantastisch was !!!
S middags hebben we samen met een ander koppel voor wel 1.5 euro een fiets gehuurd en zijn we naar Baisha gefietst. Onderweg regelmatig de weg moeten vragen en veel dorpjes gehad. Uiteindelijk maar even in Baisha geweest en weer terug gefietst. We hadden 25 km op de teller en 3 uur gefietst. Net voordat we bij de fietsenboer aankwamen knapte de band van mijn gammele fiets, net op tijd dus 😉 Tevens had mijn vrouw de standaard van haar fiets weer eens gesloopt….. De standaard hebben we vast moeten zetten met een stukje wol wat we met veel pijn en moeite bij een dame hadden kunnen regelen. S avonds hot pot gegeten, maar dat vonden wij niet echt bijzonder.
Per bus reizen we verder naar Dali, onderweg zien we velen rijstvelden en het gebied is hier wederom prachtig.
De volgende dag begon met het huren van fietsen (10 Juan ofwel 1 euro voor een hele dag !!) Al snel hadden enkelen medereizigers problemen met de fietsen waardoor we weer terug konden. Wisten jullie trouwens dat een Batavus in China een luxe merk en alleen voor de uiterst rijken weg gelegd is? Uiteindelijk een aantal uren rondgefietst waarbij we wederom velen dorpjes hebben gehad. We hebben ook tussen de rijstvelden gefietst wat erg mooi maar best zwaar was.
In de middag neergestreken bij een restaurant wat ook westers eten had. Een lekkere burger en een pannenkoek gingen er wel in ! Vervolgens de koffers klaar gemaakt en die avond een afscheidsfeestje voor onze Belgische gids gehad. Dit was erg gezellig. Na dit feestje gaan slapen want de volgende dag mochten we er weer vroeg uit.
De volgende ochtend om negen uur vertrokken met de bus naar Kunming alwaar we definitief afscheid hebben genomen van de gids en de nieuwe in ontvangst hebben genomen. Vervolgens door naar Shilin waar het stenen woud en ook de malaria mug zich bevind. We hebben die dag (met pauze) van 9 tot 19u in de bus gezeten dus jullie kunnen je wel voorstellen dat we pangaar waren. Minder leuk was dan ook dat de buitendeur van onze hotelkamer dan ook niet sloot en we al enkelen muggen binnen hadden zitten. We hebben nog geprobeerd een andere kamer te krijgen maar dat lukte niet. Na het diner dan maar alles ingesmeerd tegen de muggen, de airco aan en een antimug apparaat aangezet.
Na een nacht waarin we nauwelijks hadden geslapen, bang om gestoken te worden, waren we maar vroeg opgestaan. Na een mager ontbijtje zijn we naar het stenen woud gegaan. Hier hebben we twee uur vertoeft en dat was erg zwaar +28 graden, steile trappen en helemaal ingepakt tegen de muggen. In de middag weer terug met de bus naar Kunming.
Die avond hadden we de vlucht naar Guilin waar we om rond half acht het hotel betraden.
Na een slechte nacht werd ik behoorlijk misselijk wakker. Ik ben dan ook op bed blijven liggen terwijl mijn vrouw is gaan eten. Na een ontbijtje van alleen banaan en wat fruit maar naar de bus gestrompeld. In de bus kregen we te horen dat deze met tassen zou door rijden naar Yangshuo en dat dit waarschijnlijk sneller zou zijn dan met de boot. Het idee om over de railing te moeten hangen beviel me niet zo dus zijn we niet per boot maar met de bus naar Yangshuo gegaan. Gelukkig hadden we de boottocht al eens gedaan dus hebben we niets gemist. De buschauffeur reed stevig door en na 1.5 in plaats van 4 uur waren we al in het hotel, daar meteen bed in gedoken en enkelen uren rust genomen.
In de middag zijn we op zoek gegaan naar cafe Paul maar helaas was dit niet meer te vinden. Yangshuo is in die 3 jaar erg veranderd en er is veel bij gekomen maar ook veel verdwenen. We herkenden het nauwelijks terug. S avonds naar de lichtshow die op het water wordt uitgevoerd gegaan. Deze vonden we de vorige keer helemaal geweldig en ook deze keer was het weer top ! We hadden nu VIP seats gereserveerd voor wel 32 euro en dat was echt mega goed ! We zaten in een stoel in plaats van een kuipje en hadden veel beenruimte + dat we perfect zicht hadden.
De volgende ochtend is mijn vrouw maar alleen gaan ontbijten terwijl ik tot 9:30 heb uitgeslapen. Vervolgens nog tot rond de middag op de kamer gebleven en vooral rustig aan gedaan. Het lijkt erop dat ik niet goed tegen het Chinese eten kan want gisteren hebben we westers gegeten en het gaat nu weer beter met mijn maag.
We hebben vanmiddag nog een souvenir gekocht en de koffers opnieuw ingedeeld. De volgende dag gingen we namelijk naar Ping An alwaar we de koffers niet mee kunnen nemen (de bus kan de berg niet op komen) daarbij werden de koffers al in Guilin ingecheckt om de vlucht naar Shanghai te nemen en zijn ze daar erg streng met betrekking tot het gewicht per koffer.
In alle vroegte met de bus naar een dorpje aan de voet van de berg waarop Ping An ligt. Tussendoor een zijdewinkel bezocht en daar een van de dames goed aan het schrikken gebracht. Het volgende was het geval. Voordat je bij de daadwerkelijke winkel wat kon kopen kregen we eerst uitleg over hoe zijde gemaakt wordt. Een van de dingen ging over het feit dat zijde enorm sterk is. Ze hadden hiervoor een werkbank waarin 2 paaltjes vastgemaakt waren. Over deze paaltjes werd dan een stuk natte zijde gespannen zoals een vel bijvoorbeeld over een trommel ligt.
Dat vrouwtje vraagt, wie is de sterkste van de groep ? Nog voordat iemand kon antwoorden werd ik aangewezen (zal wel iets met mijn postuur te maken hebben gehad). De 2 vrouwtjes hielden de paaltje vast en ik mocht zo hard slaan als ik kon. Er zou niets met het zijde gebeuren want, dit was erg sterk. Zonder verder na te denken gaf ik een flinke mep waarmee de vrouwtjes achteruit vlogen, de paaltjes uit de bank schoten en het water van het zijde spatte de vrouwtjes nat. Het vrouwtje wist niet wat haar overkwam en de hele groep lag dubbel, er zat overigens een flinke deuk in het zijde. Later vertelde het vrouwtje aan haar collega`s wat er gebeurd was. Na deze krachtmeting een nieuw zijden dekbed gekocht en door gereden naar Ping An. Het landschap veranderde al snel in mooie bergen met terrassen en rivieren.
Net voordat we Ping An mochten gaan beklimmen nog langs een van de Yao minderheden gegaan, de dames hier hebben haar wat tot op de grond hangt en wat gewassen wordt met een speciale mix. Ook hebben we over een wiebel brug over het water gelopen dit was best een spannende onderneming.
Na de lucnh en nog een tijd gereden te hebben kwamen we aan de voet van de berg. De grote bus kwam hier niet omhoog. We werden met een klein busje verder gebracht. Helaas had de bestuurder te vaak naar Fast and Furious Tokio drift gekeken want de bochten werden onwijs snel en scherp genomen, niet zo fijn met een zere maag…
Na 20 minuten mochten we zelf de laatste 800 meter klimmen en wij vonden het niet nodig onze tassen te laten dragen, dat hebben we geweten ! Enorm stijle ongelijke trapjes en ijle lucht, we waren meer dood dan levend toen we boven kwamen.
De volgende ochtend vertrokken we met onze Chinese gids met de naam Lewis naar een aantal pieken op de berg vanwaar je foto`s kon maken. Het was een erg mooie tocht en je waande je vaak in de jungle, dichte bedekking met bananenbomen, watervalletjes en rare beesten. De uitzichten waren erg mooi en rond de middag waren we weer terug in het hotel.
Het hotel was overigens een houten huis met 26 kamers, je hoorde alles en iedereen en gezien er ook een Engelse groep was, was dit niet ideaal.
Smiddags zijn we met enkelen anderen en de gids (die inmiddels Luis of Lewie genoemd werd) naar een oud dorpje gewandeld. Dat was een wandeling boven de rijstterrassen maar wel al redelijk off road (modder, losse stenen).
Nadat we dit dorpje bezocht hadden (wat overigens meer een spookdorp was met 5 inwoners) weer terug. Lewie wou ons een andere ervaring geven. Dit hield in geen paden meer, spiegelgladde stenen, diepe afgronden en blubber. Na 30 minuten kreeg Luis door dat we hem aan een boom wilden binden om hem achter te laten dus stelde hij voor terug te gaan naar de weg die we eerst hadden bewandeld. Alleen viel het ons op dat meneer lewie steeds maar vragen aan het stellen was aan de boeren, meneer lewie was de weg kwijt !!!
Inmiddels waren enkelen mensen in de prut gezakt, een ander uitgegleden en iemand zn wandelstok in de modder blijven steken dus het humeur was niet best. We zijn daarom met een aantal mannen voorop gegaan en door de rijsvelden waar de boeren liepen terug gelopen. De boeren waren niet blij en wij nog minder…
Eenmaal terug in het hotel meteen een Piyo (bier) besteld en grapten we dat Lewie die moest betalen (dat hield in dat hij geen salaris had). Uiteraard was dit een flauwe grap en vertelden we aan de rest van de groep uitgelaten wat er allemaal gebeurd was. Ineens stond Lewis op en zei “ik weet niet waar jullie het over hebben maar ik betaal het bier wel, sorry de weg was vorige week wel begaanbaar” Voor een chinees is dit heel erg, dit noemen ze daar gezichtsverlies en dus hebben we Lewie maar snel uitgelegd dat er niets aan de hand was en dat we het allemaal al vergeten waren. Overigens die middag nog 2 kakkerlakken in ons soep potje gevonden, mjammie…
De volgende ochtend uitgecheckt en deze keer de tassen wel laten dragen door de vrouwtjes. Je moet je voorstellen dat deze dames 70 a 80 jaar oud zijn een rieten mand met 20KG aan tassen voor 2 euri de berg op en af zeulen. Dit klinkt zielig maar is een vorm van inkomen voor hun. Nadat we weer in de race bus naar onderen waren gereden volgde een tocht van twee uur naar het vliegveld. Voordat we daar aankwamen zei Lewie, Wherever you go, wherever you are Lewis is waiting for you en prompt begint meneer emotioneel in de bus te zingen, een heel bijzonder ventje die Lewie.
Na een vlucht van 1.5 uur in een zeer mistig smogruik Shang Hai geland waarna we met de bus naar Suzhou zijn gereden.
De volgende ochtend mocht mijn vrouw weer eens alleen gaan ontbijten aangezien mijn maag weer tegen werkte. Op aanraden van een van de reisgenoten begonnen met het slikken van ORS (soort van vocht regulator) maar dat heeft helaas niet geholpen. Vervolgens met de taxi naar een van de tuinen in Suzhou. Het was wel mooi maar toch niet zo machtig als de tuinen in Bejijng. Helaas begon mijn maag weer te vervelen en zijn we maar snel met de taxi terug naar het hotel gegaan.
Nadat we even hadden uitgerust naar het zwembad gegaan. Dat werd weer een verhaal op zich. Eerst wilden ze het geld niet aannemen omdat er een hoekje miste, vervolgens moesten we een badmuts kopen en de schoenen inleveren. Daarna kregen we beiden een persoonlijke gids mee naar de kleedkamer. Die van mijn vrouw verdween maar die van mij bleef staan toen ik me om aan het kleden was, (ik trek ook altijd dat soort types aan blijkbaar). Vervolgens gaan zwemmen wat wel erg relaxed was. Het grappige was ook dat de Chinezen welke in het zwembad aanwezig waren me na begonnen te doen, de vlinderslag lukte dan ook niet zo goed bij die gasten… S avonds nog een andere tuin bezocht welke mooi verlicht was. Hier waren op bepaalde plekken een soort van optredens met dans en muziek.
De volgende dag met de bus naar het waterdorp wat ze ook wel het Venetie van China noemen. Helaas was het begrip water wat ruim genomen want het regende behoorlijk. Hiermee zijn we ook maar even gebleven en vervolgens door gereden naar Shanghai. Hier hebben we in de buitenring wat gegeten, Shanghai is overigens net zo groot als de hele provincie Utrecht en heeft 20 miljoen inwoners !
Eenmaal aangekomen in het hotel werden we blij verrast. De kamer was HUGE, eerst een hal waar je kon zitten, een grote badkamer en vervolgens de slaapkamer. Menig chinees zou blij zijn met deze ruimte ! Vervolgens nog even snel wat drinken en lekkers gekocht maar het viel ons al snel op dat Shanghai geen makkelijke stad is om je te oriënteren, tevens het feit dat ze werkelijk alles aan het verbouwen zijn (destijds voor de expo in 2010) help niet mee… Na deze tocht de hele avond films gekeken want we hadden een film kanaal op de tv. Het was heerlijk om weer even in luxe te leven.
De volgende ochtend vroeg met de groep gaan wandelen. De Bund konden we niet belopen want ook dat stond in de stijgers. We zijn onder het water door gegaan in een futuristische tunnel en vervolgens naar het oude deel van Shanghai gelopen.
We zijn vervolgens op eigen houtje terug gelopen, dit was een hele toer aangezien een aantal wegen welke op de kaart stonden niet te vinden waren en andersom. Ook begon de hitte (32 graden) de hoge luchtvochtigheid en de smog me op mijn adem de slaan en al snel werd ik duizelig en ging het niet helemaal lekker. Na ongeveer 2.5 uur lopen kwamen we aan en heb ik meteen het inhaleer apparaat ingenomen waarna het een stuk beter ging. Die avond nog aan het water met op de achtergrond de skyline van Shanghai wat gedronken.
Inmiddels alweer de laatste dag van onze rondreis. Lekker uitgeslapen en langzaam ontbeten. We hadden door de locale gids op laten schrijven waar je digitale cameras kon vinden dus ons daar met de taxi naartoe laten brengen. Dit liep dit weer net wat anders… Na een tijdje rijden moest de chauffeur het kaartje nog eens zien, weer even later zei hij in zn beste Engels dat het adres niet meer klopte.
Na nog even gereden te hebben (terwijl de chauffeur met 1 hand belde en met de andere hand schakelde en stuurde) kreeg ik van de chauffeur de telefoon in mijn handen gedrukt. Een beetje verbaasd nam ik aan en hoorde een Chinese dame welke me uitlegde dat de winkel niet meer bestond en wat we precies zochten. Na een tijdje gepraat te hebben begreep de chauffeur het en zou hij ons naar de juiste plek brengen. Helaas stelde deze winkel helemaal niks voor en zijn we maar weer terug gelopen naar het hotel.
Hier even bekomen van de hitte en vervolgens naar het grootste aquarium gebeuren in Asie gegaan. Dit was werkelijk prachtig !! De grootste bak had 6.6 miljoen liter ! Tevens hadden ze hier enorm veel zoetwater vissen waar ik veel van herkende. Na enkelen uren rondgelopen te hebben zijn we terug gegaan naar het hotel alwaar we die avond het afscheidsmaal hadden.
De maand in China is voorbij gevlogen, we hebben veel dingen gezien welke we al kende maar zeker net zoveel nieuwe dingen gezien en ontdekt. We zijn er zeker van dat we nog eens terug gaan met ons gezin.