Grote rovers, al weken hoopte ik zo dat ik ook het geluk zou hebben om meerdere rovers te mogen ontmoeten. De voorspellingen waren al enkelen dagen gunstig maar met dieren weet je het maar nooit. Het in inmiddels een jaarlijkse traditie geworden om met mn maat op oudjaarsdag te gaan fotograferen, zo ook dit jaar.
Ondanks dat het gruwelijk koud was (zeker als je uren stil zit in een deels ondergrondse hut) en het licht wederom slecht was (ik trek dat aan vermoed ik) is het een geweldige dag geworden. Muisstil startte we de dag, heerlijk alsof je alleen op de wereld bent.
Het duurde echter niet lang voordat een grote havik dame neer plofte, wat een indruk maakt dat beest! Het woord “Imposant” doet het dier eigenlijk te kort. Aan haar houding te zien was ze niet alleen, steeds de prooi afschermend (mantelen) en schreeuwend om zich heen kijkend. Een flits, een luide schreeuw een plof en de havik lag ineens enkele meters verder, letterlijk en figuurlijk van de prooi “afgeschopt”.
Verward verkoos ze het hazenpad en verliet de scene. De blik van de zojuist gelande buizerd maakte één ding duidelijk: dont mess with me! Mijn wens was in ieder geval ruim vervuld, meerdere rovers op 1 dag: check! De rest van de dag kwam de havik in verschillende gedaantes nog terug en ook diverse kleine vogeltjes ontbraken niet. Als kers op de ijstaart kwam de middelste bonte specht ook nog een bezoekje brengen, beter kon 2016 niet afgesloten worden!
